بررسی اثر محافظتی یوژنول در مقابل سمیت ناشی از هایپرآمونیا در هیپوکمپ موش صحرایی- از دیدگاه مولکولی
مقدمه: هایپرآمونیا سمیت زیادی بر روی سیستم عصبی مرکزی دارد و موجب تشنج یا کما میشود. در این مطالعه اثر هایپرآمونیا بر روی بیان ناقل گلوتامات (GLT1)، فعالیت آنزیم گلوتامین سینتتاز(GS) و آنزیمهای آنتی اکسیدانتی (SOD,GPX)و همچنین اثر محافظتی یوژنول در مقابل سمیت ناشی از هایپرآمونیا در هیپوکمپ موشهای صحرایی بررسی شد.
مواد و روشها: موشهای نر بالغ با وزن 250-220 گرم به چهار گروه کنترل (تزریق درون صفاقی (ip) سالین، همحجم با دارو)، آمونیا (آمونیوم استات mmol/kg 5/2،ip)، یوژنول + آمونیا و یوژنول (mg/kg 100،ip) تقسیم شدند. هر گروه شامل سه حالت بلافاصله (24 ساعت بعد از آخرین تزریق هیپوکمپ موشها خارج شد.)، استراحت (9 روز بعد از آخرین تزریق هیپوکمپ موشها خارج شد) و یادگیری (24 ساعت بعد از آخرین تزریق، تستهای رفتار انجام شد و سپس هیپوکمپ موشها خارج شد) میباشد.برای مطالعه رفتاری از ماز آبی موریس و روتارد استفاده شد. بیان ناقل GLT1 به روش RT-PCR سنجیده شد و فعالیت آنزیم GS (سنتز glutamylhydroxamic acid-ɤ)، SOD (جلوگیری از احیا فتوشیمیایی NBT)، GPX (مصرف NADPH) و میزان MDA (روش TBRS) در هیپوکمپ مورد سنجش قرار گرفت.
نتایج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تزریق آمونیا و یوژنول منجر به افزایش بیان GLT1 و کاهش فعالیت GS گردید. یادگیری موجب کاهش بیان ناقل GLT1 و افزایش فعالیت آنزیم GS شده است. یادگیری توانسته اثر آمونیا و یوژنول را خنثی کند و تزریق یوژنول به همراه آمونیا نتوانسته از اثر آمونیا بکاهد. آمونیا موجب ایجاد استرس اکسیداتیو در هیچیک از گروهها نشده است.
نتیجه گیری:
اگرچه یوژنول نتوانسته اثرات ناشی از آمونیا را بهبود بخشد، ولی یادگیری اثرات هایپرآمونیا را کاهش داده است.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
