لینالول، مونوترپن الکلی است که در اسانس روغنی تعدادی از گیاهان آروماتیک وجود دارد. این ترکیب اثرات ضد التهابی، ضد درد و انواعی از اثرات بیولوژیک بر سیستم عصبی را داراست. در تحقیق حاضر، ما تکنیک ثبت داخل سلولی را برای مطالعه اثرات لینالول بر فعالیت نورونهای حلزون به کار بردیم. اعمال لینالول (mM 1/0) به سرعت فرکانس پتانسیلهای عمل خودبهخودی را افزایش و شیب فاز رپلاریزاسیون و دوره و دامنه پتانسیل هایپرپولاریزان متعاقب را کاهش داد. لینالول همچنین دامنه پتانسیل عمل را کاهش داد اما به نظر میرسد این تاثیر نتیجه دپلاریزاسیون آهسته غشاء باشد و نه مهار مستقیم کانالهای سدیمی زیرا با تثبیت ولتاژ استراحت غشاء در حدود کنترل (با تزریق مداوم جریان منفی) کاهش دامنه پتانسیلهای عمل هم حذف گردید. اعمال لینالول ( mM2/0) به تدریج الگوی فعالیت را از حالت منظم به فعالیت انفجاری تغییر داد که این الگوی فعالیت بعد از شستشو با رینگر نرمال به آهستگی برگشتپذیر بود. فعالیت انفجاری در حضور نیفدیپین (مهارکننده اختصاصی کانالهای کلسیمی L-type) کاهش و در حضور نیکل کلرید (مهارکننده غیر اختصاصی کانالهای کلسیمی) حذف شد. افزودن H89 (مهارکننده پروتئین کینازA) و کلریترین (مهارکننده پروتئین کینازC) فعالیت انفجاری القاء شده توسط لینالول را حذف کرد و سبب بازگشت پتانسیلهای عمل منفرد و منظم شد. این نتایج پیشنهاد میکند لینالول میتواند فعالیت صرعی را بویژه از طریق مهار کانالهای پتاسیمی در نورونهای حلزون القاء نماید. به نظر میرسد تاثیر مستقیم لینالول بر کانالهای یونی در تغییر فعالیت نورونها نقش داشته باشد که با شروع سریع تاثیر لینالول مطابقت دارد، اما با توجه به تاثیر مهارکنندههای پروتئین کینازها این تاثیر به تعدیل غیرمستقیم از طریق فسفریلاسیون کانالهای یونی نیز وابسته است.