اثرات دریافت اتوسوکسیماید در دوره تکوین بر اضطراب، افسردگی و آپاپتوز سلولی در هسته سجافی پشتی موشهای صحرایی
استفاده طولانی مدت از داروهای ضد صرع عوارض جانبی متعددی در بیماران مبتلا به صرع و همچنین در کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری و اوایل دوره پس از تولد برای کنترل تشنج داروهای ضد صرع استفاده میکنند دارد. اتوسوکسیماید داروی انتخابی در درمان صرع غایب است که به طور عمده با مهار کانالهای کلسیمی نوع T عمل میکند. ما در مطالعه حاضر، اثرات دراز مدت دریافت اتوسوکسیماید در اواخر دوران بارداری و اوایل دوره پس از تولد را بر اضطراب و افسردگی در دوره بلوغ مورد بررسی قرار دادیم. موشهای صحرایی ماده حامله به سه گروه تقسیم شدند. مادران گروه کنترل در کل دوران حاملگی و شیر دهی آب معمولی را دریافت کردند. گروه شاهد از شروع روز پانزدهم حاملگی تا پایان روز هفت بعد از زایمان میزان 40 میلیگرم بر کیلو گرم ساخارین در روز به صورت محلول در آب معمولی دریافت کردند. مادران گروه آزمایش از روز پانزدهم حاملگی تا پایان روز هفت بعد از تولد میزان 20 میلیگرم بر کیلوگرم در روز داروی اتوسوکسیماید به همراه 40 میلیگرم بر کیلوگرم ساخارین به صورت محلول با آب دریافت کردند. ما از آزمونهای open field، ماز بعلاوه مرتفع و شنای اجباری بهترتیب برای مطالعه فعالیت حرکتی پایه، افسردگی و اضطراب استفاده کردیم. تستهای رفتاری در روز 60 بعد از تولد آغاز شدند. فعالیت حرکتی در دو گروه شاهد و آزمایش بیشتر از گروه کنترل بود، اگرچه این تأثیر در موشهای نر گروه آزمایش معنیدار نبود. در ماز بعلاوه مرتفع اتوسوکسیماید زمان ورود به بازوهای باز را در موشهای ماده کاهش داد که این مسئله اضطراب بیشتری را در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل نشان میدهد. در آزمون شنای اجباری زمان بیحرکتی در موشهای نر دریافت کننده اتوسوکسیماید در مقایسه با دو گروه دیگر کاهش معنیداری نشان داد و تعداد دفعات غوص بیشتر از موشهای گروه کنترل بود. تزریق درون صفاقی 10 میلیگرم بر کیلوگرم فلوکستین که یک مهار کننده بازجذب انتخابی سروتونین است طی یک دوره 24 ساعته قبل از تست شنای اجباری روز دوم تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل را از بین برد. نتایج یافتههای ما نشان میدهد که دریافت اتوسوکسیماید در دوره تکوین میتواند شاخصهای رفتاری اضطراب و افسردگی را در موشهای بالغ تغییر دهد. به نظر میرسد ساخارین میتواند با فعالیتهای حرکتی با عملکردهای رفتاری تداخل نماید.