در دهه های اخیر، کشورهای جنوب شرق آسیا به میزانی از رشد و پیشرفت اقتصادی دست یافته اند که می تواند، الگویی برای دیگر کشورهای جهان سوم در حال توسعه باشد. تجربه ی توسعه ی کشورهای فوق به ویژه از دهه 1990 میلادی را می توان در نقش اتحادیه ملل جنوب شرق آسیا موسوم به (آ.سه.آن) جستجو کرد. این اتحادیه در سال 1967 میلادی با سه هدف؛ 1- تسهیل توسعه اقتصادی درون منطقه ای، 2- پیشرفت فرهنگی و اجتماعی و 3- تضمین صلح و ثبات در منطقه ی جنوب شرق آسیا تاسیس شد. کشورهای این منطقه موفق شده اند تا در چارچوب آ.سه.آن، به تعاملات درون منطقه ای و حتی ارتباطات خارج از منطقه ای پرداخته و حجم و میزان صادرات و واردات خود را افزایش داده و گام های موثری را در جهت کاهش و حذف تدریجی تعرفه ها بردارند. به عبارت دیگر آن ها با در پیش گرفتن الزامات جهانی شدن و اقتصاد بازار، فرآیند توسعه اقتصادی خود را طی کرده اند. به همین دلیل است که علی رغم بحران مالی که مناطق مختلف جهان را در بر گرفته، این منطقه همچنان از پویاترین مناطق اقتصادی جهان است.
کلید واژه ها: توسعه[1]، آ.سه.آن[2]، جهانی شدن[3]، نظام بازار[4] و همگرایی[5].